Soczewki wieloogniskowe i ich rola w leczeniu zaćmy

Soczewki wieloogniskowe, znane również jako soczewki multifokalne, odgrywają bardzo ważną rolę w leczeniu zaćmy. Są one jedną z najważniejszych innowacji w dziedzinie chirurgii okulistycznej, przede wszystkim ze względu na efekty związane z ich zastosowaniem. Zaćma charakteryzuje się zmętnieniem soczewki wewnątrzgałkowej, co prowadzi do stopniowego pogorszenia ostrości widzenia. Tradycyjne metody leczenia polegały na usunięciu zmętniałej soczewki i zastąpieniu jej jednoogniskową soczewką wewnątrzgałkową, która pozwala pacjentowi na uzyskanie dobrej ostrości widzenia na jedną, wybraną odległość, zazwyczaj daleką. W związku z tym pacjenci często byli zmuszeni do noszenia okularów korekcyjnych do czytania lub innych czynności wymagających widzenia na bliską odległość.

Rozwój technologii soczewek wieloogniskowych zrewolucjonizował podejście do leczenia zaćmy. Możliwa stała się jednoczesna korekcja widzenia na różnych odległościach. Soczewki wieloogniskowe, dzięki zaawansowanej konstrukcji optycznej, dzielą światło wpadające do oka na kilka ognisk, co pozwala pacjentom na wyraźne widzenie zarówno z bliska, jak i z daleka, a także na odległości pośrednie. Zastosowanie soczewek multifokalnych w chirurgii zaćmy nie tylko poprawia jakość życia pacjentów poprzez redukcję lub eliminację potrzeby noszenia okularów, ale także przyczynia się do większej niezależności i komfortu w codziennych czynnościach.

Proces diagnozy zaćmy rozpoczyna się od szczegółowego wywiadu medycznego oraz badania okulistycznego, które obejmuje:

Oftalmoskopia pozwala na ocenę wnętrza oka. Dodatkowo, lekarz może zastosować badanie USG gałki ocznej, szczególnie w przypadkach zaawansowanej zaćmy.

Leczenie zaćmy odbywa się tylko operacyjnie. Najczęściej wykonywaną procedurą jest fakoemulsyfikacja, podczas której zmętniała soczewka jest usuwana i zastępowana sztuczną soczewką wewnątrzgałkową. Operacja ta jest zazwyczaj przeprowadzana w znieczuleniu miejscowym i charakteryzuje się wysoką skutecznością oraz niskim ryzykiem powikłań. Po operacji pacjent może wymagać krótkotrwałej farmakoterapii w celu zapobiegania infekcjom i stanom zapalnym oraz regularnych wizyt kontrolnych u okulisty w celu monitorowania gojenia się oka i oceny poprawy ostrości wzroku.

Pacjenci poddający się operacji zaćmy mają do wyboru kilka rodzajów soczewek wewnątrzgałkowych (IOL), które są implantowane w miejsce zmętniałej soczewki naturalnej. Najbardziej powszechne są soczewki jednoogniskowe. Ich główną cechą jest to, że poprawiają widzenie na jedną odległość, zazwyczaj daleką, co może wymagać użycia okularów do czytania po operacji. Istnieją również soczewki wieloogniskowe, które pozwalają na poprawę widzenia na różne odległości, redukując potrzebę noszenia okularów zarówno do bliży, jak i dali.

Innym rodzajem soczewek, które mogą być wykorzystane w przypadku leczenia zaćmy są soczewki toryczne. Wyróżniają się przede wszystkim tym, że są specjalnie zaprojektowane do korekcji astygmatyzmu, co umożliwia pacjentom uzyskanie lepszego, bardziej wyraźnego widzenia.

Dostępne są soczewki akomodacyjne, które naśladują naturalną zdolność oka do zmiany ostrości na różne odległości poprzez ruch wewnątrz gałki ocznej. Wybór odpowiedniej soczewki zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta, stylu życia oraz szczegółowej oceny przeprowadzonej przez chirurga okulistę. Decyzja ta jest podejmowana na podstawie szczegółowego badania przedoperacyjnego, które uwzględnia również oczekiwania pacjenta co do poprawy jakości widzenia po operacji.

Soczewki wieloogniskowe i jednoogniskowe różnią się przede wszystkim funkcjonalnością, jak również zakresem korekcji wzroku. Soczewki jednoogniskowe są zaprojektowane do poprawy widzenia na jedną odległość, najczęściej daleką, co oznacza, że pacjent po operacji zaćmy może nadal potrzebować okularów do czytania lub pracy z bliska.

W przeciwieństwie do nich, soczewki wieloogniskowe posiadają kilka ognisk, które umożliwiają jednoczesną korekcję widzenia na różne odległości – bliską, pośrednią i daleką. Dzięki temu pacjenci korzystający z soczewek wieloogniskowych mają większą szansę na uniezależnienie się od okularów po operacji, co znacząco poprawia komfort życia.

Soczewki wieloogniskowe oferują szereg zalet, które czynią je atrakcyjnym wyborem dla wielu pacjentów poddających się operacji zaćmy. Najważniejszą zaletą jest możliwość jednoczesnej korekcji widzenia na różne odległości – bliską, pośrednią i daleką – co znacząco redukuje lub całkowicie eliminuje potrzebę noszenia okularów po operacji. Pacjenci mogą cieszyć się większą swobodą i komfortem w codziennych czynnościach, takich jak czytanie, korzystanie z komputera czy prowadzenie pojazdu. Soczewki wieloogniskowe przyczyniają się do poprawy jakości życia, zwłaszcza dla osób aktywnych, które cenią sobie niezależność od okularów. Nowoczesne technologie stosowane w soczewkach wieloogniskowych minimalizują ryzyko wystąpienia aberracji sferycznych, co przekłada się na lepszą ostrość i kontrast widzenia. Dzięki różnym typom konstrukcji, takim jak soczewki dyfrakcyjne lub refrakcyjne, możliwe jest dostosowanie ich do specyficznych potrzeb i oczekiwań pacjenta. Soczewki wieloogniskowe stanowią zaawansowaną opcję dla osób poszukujących kompleksowej poprawy wzroku po operacji zaćmy.

Na zabieg usunięcia zaćmy w naszej klinice można się rejestrować telefonicznie pod numerem +48 572 864 964 lub przez formularz https://refundacjazacmy.pl/kontakt/

Więcej informacji o wzroku i operacjach zaćmy znajdziecie w naszych social mediach:

Facebook: https://www.facebook.com/ZacmawNiemczech/